Een week voor Pasen kreunt ons landje weer onder de sneeuw. Zaterdagmorgen vielen de eerste vlokken, maar in de loop van de dag kwam er niet veel sneeuw meer bij.
Maar vanmorgen zag alles na een nacht sneeuwen weer wit. Eind maart wil de winter nog altijd van geen wijken weten. Op de radio meldde Frank Deboosere dat het al van maart 1952 is geleden dat er zo laat in maart nog zo veel sneeuw is gevallen in ons land. Het vriest 's nachts en overdag blijven de temperaturen rond het vriespunt schommelen. Het voelt bitterkoud aan door de ijzige wind. Tuincentra zijn eraan voor hun moeite: met zo'n weer voelt niemand zich geroepen om plantjes te gaan kopen. En voor de komende dagen is er qua temperatuur geen beterschap op komst.
Groene vingers zijn al lang aan het kriebelen, maar het werk in de tuin wordt noodgedwongen uitgesteld. De sla die normaal meteen buiten wordt gezaaid, zaaide ik nu zo'n twee weken geleden in een kasje in de keuken. Wanneer zal ik die buiten kunnen uitplanten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten