Knolselder houdt niet van vorst

Ik liet me door de vorst en de sneeuw verrassen. Ook mijn knolselderplanten verdwenen onder het sneeuwtapijt. Twee ervan groef ik eerder uit om in soep te verwerken, vandaag haalde ik ook de andere planten boven. Het sneeuwlaagje had hen blijkbaar goed beschermd, want van de vorst bleken ze helemaal geen last te hebben gehad. Heel groot waren de knolselderknollen niet, maar de in reepjes en blokjes gesneden partjes vulden toch mooi een kommetje. Bij het snijden verdwenen al enkele stukjes in mijn mond: rauwe knolselder heeft een heerlijke notensmaak. Uiteindelijk kon ik toch nog een viertal invrieszakjes vullen. Een kleiner zakje om te verwerken tot knolselderpuree op oudejaarsavond. De inhoud van de drie grotere zakjes vormt het ingrediënt voor heerlijke knolseldersoep.

Witte kerst

Wat verstaat men onder 'een witte kerst'? Dat er sneeuw valt op 25 december? Of dat alles er wit bij ligt? In de tuin ligt nog altijd een pak sneeuw van de voorbije dagen, het zonnetje schijnt en het ziet er niet naar uit dat er vandaag neerslag verwacht hoeft te worden. De vorige witte kerst blijkt van 1964 te zijn geleden.

Nooit eerder zoveel sneeuw

Nooit eerder lag er zoveel sneeuw in de tuin. Vannacht kwam er geen meer bij, maar vanmorgen was het spekglad op de wegen, met ongevallen en files tot gevolg. Ik nam het zekere voor het onzekere en bleef dus ook vandaag thuiswerken. Wat me de mogelijkheid bood om bij het doorbreken van de zon op deze maandag een foto van de met sneeuw beladen tuinbank te maken. De vetplanten hebben er inmiddels het loodje bij gelegd. Zij konden het gewicht van de sneeuw niet langer torsen.

Weg zijn de strakke contouren

Gisterenavond viel er vooral stuifsneeuw, maar toch in voldoende grote hoeveelheden om de sneeuwlaag weer aan te dikken. Vandaag zou de sneeuwval tot het zuiden van het land en misschien zelfs het centrum beperkt blijven, maar kijk... op dit moment begint ook hier in het noorden natte sneeuw te vallen.

In de sierappelaar komen de merels zich ondertussen te goed doen aan de blozende appeltjes die, als lijken het kersen, fel contrasteren met het vele wit.


De buxushaag, de lavendel en de brievenbus in de voortuin... de sneeuw heeft de voorbije dagen de strakke contouren weggevaagd.

Sneeuwrecord

In de loop van de vooravond gaat het nog meer sneeuwen, meldt deredactie.be. Op de website is ook te lezen dat het nooit eerder zo vaak in november en december sneeuwde. Vandaag is het namelijk al de 17de sneeuwdag van dit jaar en dat is een record. Nog nooit viel er zo vroeg zo vaak sneeuw. Het vorige record dateert van het jaar 1945. Toen waren er 16 sneeuwdagen in november en december. De nieuwsdienst meldt verder dat de temperaturen wellicht tot vrijdag onder het vriespunt blijven en het er dus dik inzit dat we dit jaar een witte kerst beleven.

Een tweede lading sneeuw

Voor de tweede keer op rij was er vannacht weer heel zware sneeuwval.


In de voormiddag kwam de zon piepen.


Maar meteen na de middag kleurde de lucht weer grijs. Er hangt nog meer sneeuw in de lucht.

De wereld is weer wit

De temperaturen en het weer vielen al bij al nog mee van de week. Alleen 's nachts vroor het, overdag kwamen de temperaturen net boven het vriespunt uit en er waren zelfs zonnige dagen. Maar vanmorgen zag de wereld weer wit en was het voor de tweede keer thuiswerken. Met tussendoor tijd om wat foto's te maken.
Zo zag het er vanmorgen voor zonsopgang uit.


Bedekt met sneeuw viel de leivorm die ik de zwarte bes probeer aan te meten veel beter op.


Met zijn rode takken is de witte kornoelje in de winter een echte aandachtstrekker. Het kleurenspel van rood en wit was echt wel schitterend vandaag.


En voor de tweede keer in een paar weken tijd torste ook de sedum weer pakken sneeuw. Dit smeekte om een foto toen de zon weer doorbrak.

Helleborus steekt de kop op

Na de eerste winterprik bleven de temperaturen van de week boven de nul graden. Langzaam verdween de sneeuw uit de tuin, maar een nieuwe periode van vrieskou kondigt zich vannacht alweer aan. Vanonder de sneeuw kwam de helleborus weer tevoorschijn.


De planten trotseren zonder problemen de kou en bereiden zich voor om begin volgend jaar als eerste met bloemen uit te pakken.

Rode bietjes vanonder de sneeuw gehaald

De dooi zorgde ervoor dat ik toch nog enkele rode bieten kon oogsten. De opbrengst was niet al te groot: de bietjes bleven klein of kwamen niet aan groeien toe, wellicht te wijten aan het feit dat de zonnebloemen in hun buurt alle voedingsstoffen opeisten. De oogst mag dan eerder gering zijn, bij het stoofschoteltje vandaag smaakten de bietjes overheerlijk. De bietjes werden gekookt bij een builtje rijst. De rijstkorreltjes kregen eigenaardig genoeg een oranje kleur. De rest van de bietjes verorberen we morgenavond bij een pompoenschotel.

Smeltwater

Na een stevige winterprik en 's morgens nog sneeuw zette gisteravond de dooi in. Vannacht spoelde de regen de sneeuw grotendeels weg. Het smeltwater drupt in de regenton, waarin nog een grote massa ijs drijft. Voor vanavond wordt echter alweer kouder weer voorspeld en stijgt opnieuw de kans op ijzel en sneeuw.

Koudste winterstart sinds 1875

De sneeuwval heeft me vandaag tot thuiswerken gedwongen. Ik maak tijd voor een blogberichtje om de gedachten even van het werk af te leiden. Gisterenavond meldde het persbureau Belga dat het kwik woensdag in Ukkel niet hoger is gekomen dan -4,6 graden. Dat is de koudste start van de meteorologische winter sinds 1875, toen de thermometer op -4,8 graden bleef steken. Ook vandaag blijft het koud en worden maxima rond -6 graden verwacht in Laag- en Midden-België. Als het kouder blijft dan -5,2 graden in Ukkel, wordt dit de koudste tweede december sinds 1833 en sneuvelt het dagkouderecord van eveneens 1875.

Een reinigingsbeurt voor de zonnepanelen

Geen betere manier om de zonnepanelen te reinigen dan een pak sneeuw dat 's morgens langzaam naar beneden schuift en alle vuil meeneemt. Daarna konden we, met behoorlijk wat zon vandaag, zelfs nog van een aardige winterse energie-opbrengst profiteren.

Onder een laagje van sneeuw en ijs

Zo zag de tuin er vandaag uit.

Sneeuw, maar nu de volle lading

In de nacht van vrijdag 26 op zaterdag 27 november begon het hevig te sneeuwen in West-Vlaanderen en het Meetjesland, dat hetzelfde klimaat kent als de kust. Toen we omstreeks 23.30 uur thuiskwamen zag de tuin er zo uit (de nachtinstelling op het fototoestel zorgde voor een bijzonder kleureffect).

Opruimen na de eerste sneeuw

Donderdagmorgen, 25 november, viel de eerste sneeuw. Gelukkig was het droog weer en zelfs ook even wat zonnig de dag nadien, zodat ik mijn laatste vakantiedag zonder problemen kon besteden aan de laatste opruimingswerken om de tuin winterklaar te maken. Op een bepaald moment viel mijn oog op dit simpele takje waarop zich een schimmel gevormd had. Fascinerend.

Compostvat

Het linkercompostvat raakt almaar verder gevuld. Met de winter en de kou voor de deur valt het composteringsproces nu wel stil. In de twee andere vaten is een mooie voorraad verteerde compost aanwezig die ik volgend voorjaar mee in zal spitten in de moestuin.

Vijgenboom in winterjas

Vanmorgen had het opnieuw wat gevroren. Tijd om de vijgenboom in volle grond in zijn warme winterjas in te pakken. De potten volgen binnenkort.

Regen, regen... en nog eens regen

Het land kreunt onder hevige en langdurige regenbuien en grote overstromingen. In drie dagen tijd hebben we meer neerslag te verwerken gekregen dan normaal in de hele maand november, al lijkt het Meetjesland nu wat beter gespaard dan in het verleden. Van werken en verder opruimen in de tuin is dit weekend dan ook helemaal geen sprake. Maar dat is helemaal niet om van wakker te liggen. Erger is het gesteld bij de vele mensen die het wassende water hun huis hebben zien binnendringen. "Vlaanderen is gebetonneerd", zegt weerman Frank Deboosere. "Er werd te veel gebouwd op plaatsen die eigenlijk overstromingsgebied zijn." En er is nog een tweede factor. "Beken en rivieren kronkelen zich van nature een weg. Maar in Vlaanderen zijn heel wat beken en waterlopen in rechte lijnen getrokken, niet noodzakelijk langs natuurlijke beddingen." Dat betonneren zie ik zelfs in eigen straat. Amper iemand van de buren heeft nog een voortuintje. Ze hebben er extra parkeerplaats of een klinkeroppervlakte met zo weinig mogelijk groen van gemaakt.

Dood en levend

Deze sprinkhaan stierf de verdrinkingsdood in een schoteltje met water.


Dit lieveheersbeestje daarentegen was nog heel actief bezig op een pas verwijderd brandnetelplantje.

Kleine paddenstoelen

Ze zijn zo klein dat je ze haast niet opmerkt. Daardoor zijn ze ook moeilijk scherp te fotograferen, zeker op een bewolkte dag als vandaag. Maar dat het herfst is, bewijzen deze paddenstoelen.

Opruimwerken

Vandaag was een dag met veel opruimwerk in de tuin. De ribes probeerde ik een beetje een leivorm te geven. Wellicht gebeurde dit niet volledig volgens de regels van de kunst, maar we zien wel of we volgend jaar al ietsje meer oogst hebben van deze jonge aanplanting in pot. Er zitten alvast vele scheutjes klaar.

Blauweregen in herfstgedaante

In de tuin staan twee blauweregens. De ene bloeit vroeger dan de andere, maar merkwaardig genoeg behoudt de vroegste bloeier het langst zijn groene blad. Het was al zichtbaar bij de bloei, maar nu kan ik nog duidelijker onderscheiden hoe de ene blauweregen zich door de andere verstrengeld heeft.

Ochtendnevel parelt in de tuin

Nevelachtig weer nodigt niet meteen uit om 's ochtends buiten te gaan. Toch loont het de moeite om ook dan even een blik in de tuin te werpen. Vorige week zondag werd mijn aandacht getrokken door de neveldruppeltjes die als pareltjes over het komkommerkruid verspreid lagen.

Campanula: een volhardende bloeier

De campanula in een potje op het terras had van de vele regen absoluut geen last. De waterminnaar is nu al vele maanden aan het bloeien en is zo te zien nog niet van plan om daarmee op te houden.

Afscheid van de hosta's

De hosta's hebben hun beste tijd gehad. De voorbije weken hadden ze te lijden van te veel water en van slakkenvraat. De bladeren sterven af en de planten verdwijnen weer voor enkele maanden. Inmiddels steken de helleborussen die ik ernaast heb geplant schuchter de kop op.

Ook blauw komkommerkruid

Uiteindelijk zijn weken geleden ook de kleinere komkommerkruidplantjes uit Frankrijk beginnen bloeien
... met blauwe bloempjes.


's Morgens hangen de plantjes vol met neveldruppels.

Alle pompoenen zijn geoogst

Vorige week ruimde ik mijn pompoenenstelling (palen en draad waarlangs de pompoenen in de hoogte kunnen groeien bij gebrek aan oppervlakte) op. Hier en daar vond ik nog enkele kleine groene pompoenen. De oogst is dus toch nog groter dan verwacht.


Andere pompoenen zijn zich te laat beginnen vormen en hingen te rotten aan de draad.

Drukke aanvliegroute voor mezen

Vorige week verwijderde ik de zonnebloemen uit de tuin, vulde ik het eetbakje met pitten en hing ik ook het huisje op om het met zonnebloempitten te vullen. De mezen, die het al gewoon waren om naar de zonnebloemen te komen aanvliegen, wisten algauw waar nu eten te rapen viel. Ook dit weekend was het spectaculair om zien hoe ze kwamen aan- en afvliegen. Bij momenten leek het alsof ze regelrecht tegen elkaar aan zouden knallen. Op de foto is er maar 1 mees te zien, maar met mijn eenvoudige pocketcameraatje is het natuurlijk niet eenvoudig om de vliegensvlugge en o zo schuwe vogeltjes te fotograferen. De draadjes zijn bedoeld om de al te schrokkerige tortelduiven te weren. Die slaagden er vorig jaar in om in een mum van tijd alle pitten op de terrastegels te doen belanden.

Herfstweer

Veel regen en stormbuien gisteren, maar deze zondag begon met zon... die zich echter snel weer door buien liet verdrijven.


De foto is onscherp, maar beaccentueert zo nog beter het gedans van lichte hagel op de tuintafel.

De blozende witte ridder

Aan de voordeur bloeit de fuchsia 'White knight's blush', een plant die we ooit meebrachten van een tuinreis naar Engeland.