1 jaar zonne-energie

Vandaag is het een jaar geleden dat de zonnepanelen op het dak werden gelegd. Zonnig was het op deze verjaardag helemaal niet. De lage opbrengst van deze dag staat in schril contrast met de onverwacht veel hogere opbrengst die ik op jaarbasis kon noteren. Op 17 juli, bij thuiskomst van op reis, noteerde de teller net 2000 kWh, goed voor een tweede groenestroomcertificaat. Omdat de panelen ZO-geörienteerd zijn, had ik slechts op iets meer dan anderhalf certificaat gerekend op jaarbasis. Met een opbrengst van 296 kWh, 473 zonuren, gemiddeld 15,77 zonuren per dag en een gemiddelde opbrengst van 9,87 kWh per dag was juni de beste maand. Wellicht door de hellingsgraad van het dak, scoorde april evenwel beter wat gemiddelde opbrengst per zonuur betreft, nl. 0,73 versus 0,62 in juni en juli en 0,64 vorig jaar in augustus.

Als kaarsen in een kathedraal

... zo plechtstatig richten de ranke bloemstengels van deze ... zich naar de hemel.

Winterharde fuchsia

Beschermd door wat nopjesplastiek overleefde de fuchsia in pot op het terras twee harde winters. Begin dit jaar zag deze plant uit de tuin van mijn grootmoeder er ten dode opgeschreven uit. Het merendeel van de plantenkluit bestond uit dode takken. Een grondige schoonmaak en een beetje herschikking in de pot zorgde er echter voor dat de plant schittert als nooit tevoren. Ze licht haar donkere plekje onder de pergola op met watervallen van tengere rode bloemen.

Helenium in bloei

Het zonnekruid (helenium) dat ik meekreeg op de Oost-Vlaamse Plantendag in Poeke staat in bloei. Ik had me de bloemknoppen een stuk groter voorgesteld (op de foto's lijken ze veel groter dan ze in werkelijkheid zijn), maar een insectvriendelijke plant is het zeker, zoals dit zweefvliegje bewijst.

Zot van bijen

Ze blijven me fascineren, de bijen in de tuin. Heel eigenaardig: in de voortuin zijn het vooral hommels die zich te goed doen aan de bloemen van de stokrozen en de lavendel, in de achtertuin zijn de zonnebloemen in trek bij verschillende bijen.

Eerste boterboontjes

Vorige zondag aten we de eerste boterboontjes. Ze smolten in de mond. Ook een naar boven gekomen rood aardappeltje, weliswaar klein, verdween in de maag. De rest van de aardappelen zitten nog altijd in de grond. Het blijft dus afwachten hoe groot de opbrengst zal zijn. Boeren klagen over kleine omvang en kleine hoeveelheden door het natte voorjaar en de snikhete zomer. Mijn oogst zal wellicht niet beter zijn.

Acanthus

Nog een plant uit de tuin van wijlen mijn grootmoeder: de acanthus.

Wespencrèche verwijderd

Tijdens het klaarmaken van het middageten ontdekte ik het begin van een wespennest onder de zonwering van de keuken. Vorig jaar hadden de wespen letterlijk en figuurlijk onderdak gevonden onder de dakpannen, tot ik de brandweer erbijhaalde. Deze keer kon ik de wespencrèche zelf verwijderen.

Nog eens grootmoeders oorbel

Zonnebloem

Regen en onweer bleven uit vannacht. Vanmorgen was het opnieuw warm, maar niet echt zonnig. Toch stralen de zonnebloemen.

Paprikabloempje

De zwarte bessen zijn zwart

Veel oogst was er dit jaar niet, maar met wat correct snoeien hoop ik volgend jaar meer zwarte bessen te kunnen oogsten.

Pruimenconfituur op buikgevoel

Voor...


... en na.

De voorbije weken beleefden de merels een waar festijn in de pruimenboom. Vorige zondag was het plezier echter grotendeels gedaan. De onderste pruimen plukte ik uit de boom, de bovenste bleven voor de vogels. Eerlijk verdeeld. Vandaag maakte ik van de geplukte vruchten confituur. Wassen, de schil opensnijden, koken in de grote ketel, schillen en pitten eruitzeven met de passevite van oma en terug aan de kook brengen met het restant aan suikertjes dat we hadden opgespaard van bij de koffie. En dat allemaal op buikgevoel, want het keurig afwegen van de hoeveelheden sap en suiker liet ik achterwege. Ik ben benieuwd naar het resultaat wanneer de vijf potjes worden geopend. En naar het buikgevoel na het verorberen van deze pruimenconfituur.

De voortuin

De voortuin krijgt ietwat te weinig aandacht, maar niet van de bijen en de hommels. Op deze zwoele zomerdag zijn ze volop in de weer op de lavendelstruikjes en de stokrozen. Onweer en regen worden aangekondigd, het verzamelen van de nectar moet nu dus gebeuren.

Zonnekloppers

Een week van huis weg met vakantie en bij terugkeer staat de tuin er behoorlijk anders bij: de zonnebloemen bloeien, de eerste tomaatjes hebben zich gevormd, de paprikaplanten doen het goed en de spaghettipompoenranken eisen flink wat meer plaats op.

Bloeiende ajuin

Bloedheet

Alweer tropische temperaturen dit weekend. Te warm om buiten te komen. De thermometers pieken, de ozonconcentratie is hoog, net als de prijs voor de aardappelen. Boeren vragen om steun, want het koude voorjaar en de droogte die nu al wekenlang aanhoudt, hebben voor een magere oogst gezorgd. In de tuin groeien de zonaanbidders en worden de zonnebloemschijven zichtbaar.

Bezoeker laat zich fotograferen

Vakantie thuis, dat is vooral bezig zijn in de tuin. Met orde op zaken stellen en opruimen. En met dit warme weer 's avonds ook water geven. Onverwacht bezoek is altijd welkom, vooral als het zich gewillig laat fotograferen.

Zwarte bes bekent kleur

De ribes begint te rijpen en kleurt al donkerrood.

Tomatenplanten van mijn pa

Achter de blauwe bakken staan twee grote potten met elk drie tomatenplanten die ik van mijn pa meekreeg. Te veel voor zo'n pot, maar het is niet erg als de planten desnoods wat minder groot uitgroeien... Tomatenspiralen die naast de potten in de grond gestoken zijn, moeten de planten straks wat bijeenhouden.

Recup van blauwe bakken

In de winter worden ze gebruikt om konijnenmest te transporteren. Vorig jaar plantte ik er mijn tomaten rechtstreeks in en stonden de bakken in een tomatenserre op het terras. Nu groeien de tomaten weer in potten, maar om het water geven te vergemakkelijken en de planten aan de voet vochtig te houden, heb ik de potten in mijn blauwe plastiek bakken geplaatst. Zo worden deze bakken ook in de zomer nuttig gebruikt.

Straks weer lekkere spaghettipompoenen

Niet alle komkommers, bakcourgettes en spaghettipompoenen hebben standgehouden, maar zelfs na de natuurlijke selectie zullen er nog altijd te veel overlevers op dit kleine perceeltje staan.

De sla schiet op

Door de aanhoudende droogte en hitte is de rode sla aan hoogheidswaanzin beginnen lijden.

De aardappelen bloeien

Grootmoeders oorbel

De fazantenbes of 'grootmoeders oorbel' (leycesteria formosa), een tak die ik in Poeke meekreeg op de imkersdag, komt in bloei.

De Engelse daglelie

Deze daglelie (hemerocallis 'double daffodil') kochten we jaren geleden in Engeland, in een kwekerij die we met heel veel moeite en na verschillende keren navragen hebben gevonden. Kingswood Lane in Ludgershall (Buckinghamshire) is nog altijd het adres, maar de website www.bernwodeplants.co.uk verwijst nu door naar www.bernwodefruittrees.co.uk. Fruitbomen zijn inmiddels blijkbaar hun specialiteit geworden.

De warmste

Vandaag zal wellicht worden genoteerd als de warmste dag van het jaar. Het thermometerkwik kwam vlot boven de 35 graden uit, ook hier in ons kleine stadstuintje. Tropisch warm is het, net zoals de maand juni eindigde. Volgens het KMI was de hele maand juni trouwens uitzonderlijk zomers, lazen we vandaag in De Morgen, met een 'zeer abnormaal' hoge gemiddelde maximumtemperatuur van 22,4 graden en 258,37 uren zonneschijn. Bovendien viel er slechts 30 mm neerslag, de helft zoveel als normaal.

Deze zonnige juni resulteerde ook in een mooie opbrengst van de zonnepanelen. De hoogste dagwaarde noteerde ik niet op 3 juni met 14,26 kWh, 16 juni deed het met 14,39 kWh nog net iets beter.

Zaterdag 19 juni snoeide ik de buxuscirkel in de tuin omdat er regen en bewolkt weer voorspeld was. Dat klopte ook, maar algauw sloeg dit om in warme, snikhete dagen waarop het niet meer regende. Bijna twee weken al moet ik 's avonds sproeien om de tuin toch nog wat vocht te bezorgen.

Alles lijdt onder de droogte, ook mijn laat aangeplante aardappelen. Mijn pootgoed gaf ik een plaats op een perceel dat ik niet had bewerkt, het teveel pootte ik waar ik konijnenmest had ondergespit. Het resultaat is opmerkelijk: op de eerste foto met, op de tweede zonder konijnenmest. Vooraan is te zien dat de opkomende planten te lijden hebben gehad onder vraat van een mij onbekende belager. Op de tweede foto valt ook op dat er iets schort aan de grond. Vlakbij stierf ooit de eerste bolacacia en ook de vetplanten doen het hier minder goed dan elders. Misschien toch maar eens op verontreiniging laten controleren? De foto's dateren van enkele dagen geleden. Het loof in inmiddels al sterk beginnen uitdrogen. Ik ben benieuwd welke gevolgen dit zal hebben voor de oogst.