We kwamen aan op Paasmaandag met regen en vertrokken op woensdag met regen, maar tussendoor konden we gelukkig toch nog van droge periodes en zelfs van wat zon genieten. Drie dagen op Walcheren was niet als een tuinreis bedoeld, maar toch kwam ik met enkele 'groene' foto's terug thuis.
In Middelburg ontdekten we binnen de abdijmuren het Pandhof, een rustige kloostertuin die, zoals het internet ons leert, in november 1995 werd geopend en door een aantal Middelburgse tuinliefhebbers werd gerealiseerd. De kruidentuin bij de Utrechtse Dom vormde de inspiratiebron. In de ‘kruisgangtuin’ kregen in door buxusboompjes omzoomde vakken medicinale kruiden, tuinkruiden, verfkruiden en inheemse planten een plaats, allemaal planten die al in de middeleeuwen bekend waren.
Heel veel bloei viel er nog niet te bespeuren, maar de daslook deed wel aardig zijn best.
Een andere fotogenieke plek in Middelburg was dit kleine straatje waar een boom met takken vol bloesem weelderig de binnentuinperken te buiten ging.
In Nederland weet men aardig met de karige ruimte om te springen en die zo optimaal mogelijk te gebruiken. Enkele straatstenen weghalen en je hebt meteen een mooie geveltuin.
Soms volstaat een bloempotje op een oude driewieler om wat groen voor de deur te krijgen.
Een bloemen- en plantenwinkeltje stalt natuurlijk iets gretiger zijn groene waren uit.
In het kustplaatsje Domburg trokken de lage bomen met hun kronkelende stammen en takken in het natuurgebied De Manteling, vlakbij de watertoren, mijn aandacht. Ze groeien in de duinen en beschermen het achterliggende land tegen de felle zeewind.
In Veere viel het me op hoe creatief de inwoners met buxus omgaan, zoals hier in deze fraaie voortuintjes op de Markt. Bij zo'n prachtig gesnoeide buxusvakken past uiteraard een fraaie zonnewijzer.
Maar ook elders in het stadje vallen mooie buxusvakken in het oog, al moet je om ze te zien wel eerst de toren van de Grote Kerk of Onze-Lieve-Vrouwekerk met zijn meer dan 200 treden beklimmen.
Bij het afdalen van de toren botsten we bij het passeren van de kijkgaten op deze onfortuinlijke vogel.
Deze statige en pronkende witte duif zag er dan toch een stuk levendiger uit.
Aan een muurtje voor deze wat verwilderd uitziende tuin kon je voor een euro schelpen of een oud filmroldoosje vol stokrooszaadjes kopen ten voordele van de Muziek Vereniging Veere's Genoegen.
We hebben de vereniging gesponsord en hopen deze zomer in onze eigen tuin te kunnen genieten van donkerrode, bijna zwarte stokrozen, die ons aan onze driedaagse uitstap naar Walcheren zullen blijven herinneren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten