Pas vandaag lukte het me om de laatste deel van de blauweregen te snoeien. Er was minder werk dan gedacht en zo had ik tijd te over om nog wat in de tuin op te ruimen. De vijgenboom in volle grond werd weer 'ontmanteld'. Uit de boerenjasmijn snoeide ik het dode hout weg. Enkele worteluitlopers die nieuwe takjes gevormd hadden, spitte ik uit en gaf ik een plaatsje in de voortuin. Als de struik wat groter wordt, zal het ook aan de voordeur bedwelmend zoet ruiken wanneer de bloesem zich vormt. Het aangename zonnetje liet me mijn fototoestel weer bovenhalen. Wie zeker op de foto mocht was het lentebolletje bij uitstek: de krokus. Die zo te zien op een aantal zondagse bezoekers mocht rekenen.
In de buurt staat een minihelleborus. Hij staat er al jaren. Ik kreeg hem ooit van mijn pa cadeau, maar pas nu lijkt hij aan de grond gewend te zijn geraakt en toont hij schuchter enkele eenvoudige kleine witte bloempjes.
Opvallend was de grote aanwezigheid van lieveheersbeestjes in de tuin. Met honderden tekenden ze opeens present.
In mijn lege wijnton die nog een plaatsje op het terras moet krijgen, ontdekte ik in de spleetjes van het hout deze bizarre larven. Het lijken wel muisjes met hun lange staart... Bijzondere creaturen.
Nadat ik mijn tuingereedschap opgeborgen had, bleef ik nog even in de tuin staan rondkijken en opeens sloeg een aangename geur in mijn neus. Die van de lente, die vandaag onmiskenbaar in de lucht hing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten