Zondag is rustdag, maar niet als je als tuinier onverwacht van mooi weer kan genieten. Er was een koude, bewolkte dag met regen voorspeld, maar het draaide helemaal anders uit. De neerslag bleef achterwege en het zonnetje dat doorbrak gaf een lekker warm gevoel tijdens de activiteiten in de tuin.
Belangrijkste wapenfeit vandaag was de aanplant van een Jonathan-halfstamappelaar vlakbij de Elstar-laagstam. Beide apppelsoorten zijn perfecte bestuivers van elkaar. Nu nog hopen op het bezoek van bijen wanneer de bloesems zich vormen en op een mooie oogst de komende jaren. Vorig jaar viel er geen enkel appeltje aan de Elstar te bespeuren. Hopelijk hebben we dit jaar meer geluk.
Nog voor de boom de grond in ging, korte ik twee takken in. Zo houd ik één tak over die de hoogte in mag groeien.
Even surfen op het internet leert me dat de Jonathan ook wel 'Ulster Seedling' wordt genoemd en afkomstig is uit de Verenigde Staten. Daar werd hij vóór 1826 als zaailing gewonnen door Philipp Rick te Woodstock, Ulster County (New York) uit ‘Esopus Spitzenburg’ (ook Spitzenberg). Hij werd genoemd naar Jonathan Hasbrouck. Het is een zeer goede bestuiver voor vele andere appelrassen die ook middentijds bloeien. Ik hoop dan ook dat hij goed zijn werk zal doen naar de Elstar-laagstam. Hij is ook een zelfbestuiver. Zijn vruchten zijn plukrijp vanaf eind september tot midden oktober. Bij te vroeg plukken zijn de appels smaakloos en minder van kleur. Plukt men ze te laat, dan verhoogt de kans dat de appels zacht worden. De appels zijn zacht aromatisch, hebben witgroen vast vruchtvlees en zijn vooral geschikt voor verse consumptie, al kunnen ze wel tot maart-april gegeten worden als ze in de juiste omstandigheden worden bewaard. De boom moet gedund worden, zodat de vruchten beter ontwikkelen en er geen beurtjaren voorkomen, al komen die bij deze heel vruchtbare boom blijkbaar amper voor. Bij droogte daalt de opbrengst, maar zijn de vruchten beter van smaak. De boom is gevoelig voor meeldauw. Die kan bestreden worden door de aangetaste twijgen in te korten. Opbrengst mag vanaf het derde standjaar verwacht worden. De Jonathan is de stammoeder van de heel populaire Jonagold, maar is zelf een beetje in de vergetelheid geraakt. Vroeger was het een veel gekweekt ras. Nu is hij alleen nog bij liefhebbers te vinden. En voortaan dus ook in mijn bescheiden stadstuintje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten