Les Jardins d'Evea van Sylvie en Alain Dautreppe tonen over 2,5 ha 25 'jardins secrets' waarin 8.500 planten groeien. Water is nooit veraf langs de uitgestippelde wandelroute. Je bent algauw anderhalf uur kwijt vooraleer je weer aan de kleine kwekerij bent waarlangs je binnenkwam.
De eigenaar werkt naar eigen zeggen landschapsconcepten uit, maar brengt naar mijn mening hier en daar toch eerder wat rommelige ideeën bijeen zodat hij soms de zin van het 'naturel' verliest en in de val trapt van de kitsch (in zijn zentuin bijvoorbeeld). Onderweg raakt hij ook enkele oude metalen bedsponden kwijt.
Een leuke vondst zijn de bordjes her en der langs de wandelroute waarop je enkele wijsheden over onder meer tuinieren kunt lezen.
Deze insecten vroegen om gefotografeerd te worden (al zag ik bij het terug buitenkomen dat fotograferen in de tuin eigenlijk alleen mocht na voorafgaandelijke toestemming).
Ook de rode esdoorn, de Erysimum cheiri (Cheiranthus cheiri) of muurbloem - in mijn dialect 'stoffelier' - en de gele magnolia mochten op de foto.
Maar het meest in het oog vallend waren de vele tulpen die nu rijkelijk in bloei stonden. Wat een overvloed, wat een weelde. Al vind ik de meeste tulpen door hun overdaad toch wel wat potsierlijk.
En ten slotte was er ook nog het insectenhotel. Vijfsterren ongetwijfeld. Met de nodige uitleg over de hotelvoorzieningen en de gewenste gasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten