Maria-Lichtmis

Vandaag is het Maria-Lichtmis. Een blik op Wikipedia leert daarover het volgende...

Maria-Lichtmis of kortweg Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de herdenking van de 'Opdracht van de Heer in de Tempel' en het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (zoals beschreven in Leviticus, hoofdstuk 12) moest brengen; vandaar de Latijnse naam Purificatio Mariae. Het is de laatste feestdag waarvan de datum verbonden is aan die van Kerstmis, hij valt namelijk 40 dagen daarna. (...)

In Europa raakte het feest vermengd met dat van de christelijke heilige Brigida, wier naamdag op 1 februari valt. Haar verering is wederom terug te voeren op die van de voorchristelijke Ierse godin Brigid en de viering van het Keltische lichtfeest Imbolc. Dit festival markeerde het midden tussen het wintersolstitium en de lente-equinox.

Ook in het boek 'De Spirituele Tuin (Uw groene buitenruimte gericht op innerlijke rust)' van Keith Mitchell (oorspronkelijke titel: 'The Garden Sanctuary'), in het Nederlands uitgegeven door Kosmos-Z&K Uitgevers, Utrecht-Antwerpen, krijgt Maria-Lichtmis zijn plaats in de natuurlijke kalender. In een wiel met acht spaken (zie illustratie) wordt de jaarlijkse wisseling van de seizoenen voorgesteld, met 'kardinale punten' of omslagdagen van de vier seizoenen. Na Maria-Lichtmis volgt 'de wedergeboorte van het licht'.

Deze afbeelding deed me terugdenken aan onze oude dorpspastoor, die ook leefde volgens het ritme van de seizoenen. Iets wat in onze jachtige maatschappij helemaal niet meer mogelijk is. Voor hem betekende dat: met de kippen op en met de kippen weer op stok. Of vroeg gaan slapen in de winter en langer van de dag genieten in de zomer. Eeuwenlang heeft de mens zo geleefd. De natuur was de maatstaf voor alles en de 'kardinale punten', zoals Mitchell ze noemt, waren aanleiding tot feesten. Dat was al zo in de voorchristelijke tijd. Bij de kerstening werden de 'heidense' gebruiken door de Kerk gerecupereerd.

Maria-Lichtmis markeert het einde van de winter en de komst van de lente, een tijd van zuivering en voorbereiding, legt Mitchell uit.

De lente is een periode van zuivering en vernieuwing. Niet voor niets kent de katholieke kerk de vastentijd. Die begint op Aswoensdag en is een zesenveertig dagen lange voorbereiding op Pasen.