Ik heb de palen weer neergepoot en de draad eraan vastgemaakt waarlangs de pompoenen en courgetten mogen groeien. Voor zo'n kleine oppervlakte heb ik weer veel te veel plantjes, maar ik kan het opnieuw niet over mijn hart krijgen om zaailingen weg te gooien. Bovendien blijft het afwachten welke plantjes goed zullen groeien en of er geen het slachtoffer zullen worden van de slakken.
Links op de foto langs de draad staan muskaatcourgetten. De tromba d'albenga cucurbita mochata heb ik leren kennen via De Nieuwe Tuin. Het zijn rankende planten die soms tot 3 à 4 meter lang worden, met sterk gekrulde vruchten. Jong, amper 2 centimeter dik en nog lichtgroen, aldus De Nieuwe Tuin, zijn ze het lekkerst. En dat klopt ook. We gebruiken ze in schijfjes die we in de pan laten sudderen in olie, of we verwerken ze in stoofgerechtjes.
Rechts langs de draad staan een heleboel spaghettipompoenen geplant. Héérlijk zijn die als je ze inderdaad gebruikt ter vervanging van pasta. En ideaal voor iemand met een glutenprobleem.
Rond de stapstenen staan nog een zevental komkommers. En nu maar zien of alle plantjes zullen groeien en vruchten opleveren... Als de sla in de buurt straks geoogst is, hebben ze alvast wat meer plaats voor hun ranken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten