Van opgeschoten koolrabi oogstte ik ooit de peultjes en die bewaarde ik in een drietal potjes. Gisteren ontdekte ik dat in twee van die potjes de schimmel welig tierde. Ik hoop maar dat ik niet de verkeerde beslissing heb genomen door uit de beschimmelde peulen nog het zaad te recupereren, waardoor ik misschien ook schimmel in de moestuin binnenbreng. Vele honderden zaadjes had ik en die zaaide ik allemaal op een perceeltje waar ik de tuinkas boven plaatste, na eerst wat compost en bentoniet te hebben ingewerkt. Koolrabi houdt nu eenmaal van vochtige en voedzame grond. Vorig jaar had ik helemaal geen koolrabi-oogst. Met een beetje geluk kiemen dit jaar toch nog enkele van de zaadjes; maar hopelijk niet allemaal, anders heb ik straks koolrabi om heel de straat te bevoorraden.
Opvallend was hoe de eerder onaangename geur van de vochtige en schimmelende koolrabipeulen meteen ook vliegen naar het potje lokte.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen