De goudenregen leverde jaar na jaar zo goed als geen bloemen op en groeide amper. De wortels sloegen niet aan en slakken vraten de bladeren sneller op dan ze konden ontluiken. Zoals veel planten en struiken moest ook hij eraan geloven: uitspitten en verhuizen! Op zijn nieuwe plaats bloeide hij dit voorjaar uitzonderlijk uitbundig. Met watervallen van gele bloemtrossen. En ook de blaadjes liepen mooi uit. Het leek wel alsof ik alle vraatlustige slakken listig... om de tuin had geleid. Mijn zege was echter van kortstondige duur. Voor ik het goed en wel besefte waren alle bladeren weer van de boom verdwenen. Tot in de top klauterden ze. Behendiger dan Cirque du Soleil-luchtacrobaten. Zelfs de spinnen keken de huisjesslakken met grote verbazing aan. Hadden ze hiervoor hun web gespannen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten